Skip to main content

“Maak je huiswerk, maar maak je huiswerk vooral ook soms niet”

Frans leren in Frankrijk

“Na mijn bachelor besloot ik een tussenjaar te nemen. Ik was er nog niet uit of ik wilde gaan werken of toch nog verder wilde studeren, maar ik wist wel zeker dat ik graag naar het buitenland wilde. Uiteindelijk vond ik vóór kerst al de master van mijn dromen, die zich in Brussel bleek te bevinden. Toen waren mijn plannen duidelijk: ik zou de zomer erop naar de Belgische hoofdstad verhuizen en dus was het hoog tijd dus om mijn weggezakte vwo-Frans af te stoffen.”

Bonjour!

“Na wat avondjes op Google en het doorbladeren van een informatiegids of twee had ik mijn keuze gemaakt. Ik schreef me via Tricolore in voor een 4-weekse taalcursus in Annecy: een stadje in de Rhône-Alpes, niet ver van de grens met Zwitserland. Ik was al regelmatig in Frankrijk geweest en had er al heel wat plekken gezien, maar deze regio was nieuw. Op de foto’s zag Annecy er gezellig uit, met gekleurde huizen, bergen, veel bloemen en een gigantisch meer. Dat leek me wel wat!

Bij het bestellen van de cursus kon ik gelijk mijn overnachting regelen. Via het taleninstituut waren er studentenflats beschikbaar, maar je kon ook kiezen om bij een gastgezin te wonen of een appartement in het centrum van de stad te delen met medestudenten. Ik koos voor dat laatste en woonde het grootste deel van de maand samen een Mexicaanse jongen die fantastisch kon koken, maar helaas niet zo goed Frans (of Engels) sprak. Dat was een uitdaging, maar wel een leuke.”

Oefenen, oefenen, oefenen

“Elke doordeweekse dag had ik 4 uur les. ’s Ochtends was ik dus op school en daar lunchte ik meestal ook, om de rest van de dag “huiswerk te maken”. Dat is gelijk ook mijn beste tip voor wie voor een taalcursus naar het buitenland wil: maak je huiswerk, maar maak je huiswerk vooral ook soms niet! Ga uitgebreid boodschappen doen en vragen waar alles wat je niet kunt vinden ligt, kies in elk museum/kasteel/etc waar je bent het Franstalige foldertje, maak een praatje met de marktmeneer waar je normaal alleen Bonjour en Merci, au revoir! tegen zegt. Maak niet alleen je grammatica-opdrachten, maar oefen de taal die je leert ook écht.

Op de vrije dagen deed ik vooral leuke dingen met klasgenoten. We fietsten naar dorpjes in de buurt, wandelden over de markt, aten ijsjes en zwommen in het meer. Elke zaterdagavond aten we met een groepje bij een Australisch meisje dat in een “gastgezin” woonde. Haar gezin bestond niet uit vader, moeder en broertjes of zusjes, maar uit een studentenhuis met drie gezellige Fransen van onze leeftijd. Dat was zo’n geluk! Zij kenden alle leuke plekjes in de stad en namen echt de tijd om met ons te praten.

Het leuke aan IFALPES, het taleninstituut waar ik studeerde, waren sowieso alle mogelijkheden om ook in je vrije tijd te leren. Zelf organiseerden ze ook regelmatig uitstapjes, die niet verplicht waren maar waar je tegen een kleine vergoeding wel gewoon mee mocht als je wilde. Ik ging bijvoorbeeld een dagje naar Chamonix, (met flinke korting) naar de film en naar de museumnacht in Annecy. Verder kun je in Annecy je taalles te combineren met een vaste activiteit, zoals koken, wijnproeven of skiën.”

Le of la?

“Het is bijna niet te geloven hoe veel Frans ik in de maand dat ik in Annecy was heb geleerd. In het begin was het vermoeiend om de hele tijd in een andere taal te leven, maar van het ene op het andere moment was dat normaal geworden. Het gaf me zo veel zelfvertrouwen! Ik durfde gewoon Frans te praten met mensen, ook als ik ze niet kende. En ik heb super leuke mensen ontmoet die ik altijd nog regelmatig spreek. Maar met degenen die Engels kunnen is dat toch wel wat ik vooral praat… Dat is veel makkelijker.

In Brussel bleek ik me ook prima met Nederland en Engels te redden, trouwens. Maar nutteloos waren die 4 weken sowieso niet. Ik had het niet willen missen, al die crêpes, croissants en het le en la-geklungel in de Franse Alpen.”