‘Als ik nu pasta kook, denk ik aan mijn Italiaanse huisgenoot’
Stage in Barcelona
Ferdy (19) uit Utrecht liep tijdens zijn opleiding drie maanden stage in Barcelona. Sindsdien heeft hij het reisvirus te pakken en laat hij een volgende kans om naar het buitenland te gaan zeker niet schieten.
Lastig Spaans
“Tijdens mijn opleiding voor ‘Vestigingsmanager Groothandel’ kreeg ik de mogelijkheid om op internationale stage te gaan. Mijn voorkeur ging gelijk uit naar Spanje, aangezien ik hier nog nooit was geweest. Dit was een leuke kans om te gaan!
Al snel voelde ik me thuis. Alle mensen die ik daar heb ontmoet waren heel open-minded, vooral de jongeren. Na een beetje Spaans leren via Duolingo had ik zelfvertrouwen genoeg om mensen in het Spaans aan te spreken. Helaas begreep niemand me en ook Engels begrepen veel mensen niet. Dat maakte het heel lastig communiceren. Gelukkig werd ik tijdens de eerste dagen geholpen door mijn huisgenoten, die daar allemaal op Erasmus waren. Met oudere mensen was het met mijn slechte Spaans wat lastiger om contact te leggen.
Gebeurtenissen om nooit te vergeten
Tijdens drie maanden kunnen er veel te gekke dingen gebeuren! Een paar van die dingen zal ik nooit vergeten. Het Barcelona Bier Festival was daar één van. Er waren meer dan 300 verschillende soorten bieren, van zowel bekende brouwerijen als wat minder bekende. Hier ben ik met veel vrienden, die ik in Barcelona heb leren kennen, heen geweest. Drie dagen achter elkaar heel veel verschillende soorten bier drinken…Dat viel niet bij iedereen even goed! Een ander ding om niet te vergeten is mijn Italiaanse huisgenoot, die alles ging afkraken als ik pasta aan het koken was. Dit vergeet ik nooit meer, want als ik nu pasta kook denk ik: ‘Wow, wat is het stil zonder commentaar van hem!’
Catalaanse cultuur
Spanje kent vele regio’s en Barcelona ligt in Catalonië. Hier hebben ze duidelijk hun eigen cultuur. Wat je erg mee krijgt in Barcelona is dat de meerderheid van de Catalanen onafhankelijk wil worden van Spanje. Dit merkte ik regelmatig als ik met mensen Spaans ging praten, dan wilden ze liever Catalaans of Engels spreken, want Spaans dat kan echt niet! Iets anders wat ik heb meegekregen van de cultuur is onder andere hun manier van Carnaval vieren. De mensen zijn heel open, en dat merkte ik tijdens Carnaval. Ik liep over straat met een huisgenoot en we werden plotseling uitgenodigd om met hen een calçot (een soort Catalaanse ui) te eten van de barbecue. En dat terwijl wij deze mensen helemaal niet kenden! Dat vond ik een van de mooiste ervaringen, aangezien ik me niet kan indenken dat dit ooit in Nederland zal gebeuren.
Laatste dagen
De laatste dagen waren echt zwaar voor me, omdat ik een groot deel van de mensen die ik ontmoet had waarschijnlijk nooit meer zou zien. Veel mensen kwamen namelijk uit Zuid-Amerika. Gelukkig spreek ik iedereen nog regelmatig via Facebook of WhatsApp. Eén van mijn huisgenoten heeft me zelfs opgezocht in Nederland, dat was echt super! Ik had hem een half jaar niet gezien, maar het voelde of ik hem de dag ervoor nog had gezien. Zo’n hechte band heb je met iemand! Als ik de kans krijg om ooit nog eens zoiets te doen, dan zal ik het zeker doen!”