Europees Vrijwilligerswerk in Letland

Janny (29) een schrijfster, korfbalster, danseres, reizigster en journaliste uit Rotterdam woont nu in Riga (Letland) na een vrijwilligersproject van ruim een jaar bij milieuorganisatie ‘homo ecos:’.

Hoe kies je een land om naartoe te gaan?

Mijn prioriteit bij mijn zoektocht naar een vrijwilligerswerkproject was het project, de organisatie en het onderwerp waar ik me mee bezig zou houden. Qua landen had ik wel een lichte voorkeur voor Noordoost-Europa, maar dat was minder belangrijk. Eigenlijk heeft Letland mij dus gekozen.

Ik was wel al eens één middagje in Riga geweest en had daar hele goede herinneringen aan: een mooie oude stad, met Scandinavische, Oost-Europese en Sovjet-invloeden. Juist het feit dat ik niets over de taal, de cultuur, de natuur of de geschiedenis van het land wist, trok me!

Mensen bewuster maken van het milieu

Ik werkte, samen met één andere Europese vrijwilligster uit Ukraine, voor een milieuorganisatie genaamd ‘homo ecos:’. De missie van die organisatie was om een “groenere, milieubewuste en duurzame levensstijl” te promoten, met name onder kinderen, jongeren en jonge families in de grote stad.

Specifiek organiseerden wij creatieve workshops voor allerlei doelgroepen, waarbij we meestal lieten zien welke dingen ons milieu en onze leefomgeving negatief beïnvloeden (verspilling van water bijvoorbeeld), welke ‘groenere’ alternatieven er zijn (organisch voedsel van de lokale boer), en hoe je iets moois kunt maken van iets ouds/lelijks (portemonnees van oude sappakken, bijvoorbeeld).

Reizen en dansen

Eenmaal op avontuur heb ik veel gereisd natuurlijk! Ik heb gelukkig veel kunnen zien van Letland (zowel de verschillende steden, als het oh zo verschillende platteland) en van de buurlanden Litouwen, Estland en Wit-Rusland. Verder heb ik leren volksdansen, meestal op vrije avonden waar iedereen met iedereen danst.

Taalfrustraties en bonnetjes

Op werk was het best frustrerend dat ik veel dingen niet zelf kon doen, omdat ik de taal niet (vloeiend) sprak of (correct) schreef. Voor ieder mailtje of telefoontje moet je dan een collega om hulp vragen. Gelukkig kon ik dan weer helpen met andere (technische) dingen, dus ik voelde me zeker niet nutteloos!

Verder is de bureaucratie in Letland nog verschrikkelijk hardnekkig. Alles moet in drievoud, getekend, met een stempel en een contractnummer. Elke maand moest ik bonnetjes inleveren om mijn eetgeld te verantwoorden. Iedere uitgave binnen een project moet je tot in den treuren verantwoorden. Best vermoeiend!

Een waardevol netwerk

Via Europees Vrijwilligerswerk en mijn ervaring bij deze organisatie heb ik een kijkje kunnen nemen in de wereld van de mgp\s, duurzaamheid, milieu-activisme en ontwikkelingssamenwerking. Ook heb ik een netwerk kunnen opbouwen met mensen die in deze sector werken. Zo kon ik na mijn vrijwilligersproject in Letland blijven werken voor verschillende partnerorganisaties en mijn portfolio nóg verder uitbouwen!

Echt iets kunnen bijdragen

Mijn tip voor jullie: zoek een project waarbinnen je écht iets kunt leren en iets kunt bijdragen aan de organisatie/gemeenschap waar je terechtkomt. Je kunt Europees Vrijwilligerswerk zien als een tussenjaar waarin je veel kunt drinken, reizen en lol maken, maar je kunt al die dingen ook combineren met een interessante professionele ervaring! En maak vooral veel lokale vrienden. Internationale zijn ook leuk, en vaak heel erg open voor snel contact, maar ze verdwijnen ook weer. Locals zijn misschien iets moeilijker om te benaderen, maar hun vriendschap is vaak heel veel waard en vooral blijvend!