Myra (29): Ik kom uit een klein dorpje in Zeeuws-Vlaanderen en heb in Utrecht Italiaanse Taal & Cultuur gestudeerd aan de universiteit. Ik had al wel wat buitenlandervaring omdat ik tijdens mijn studie via Erasmus een half jaar in Padova (Noord-Italie) heb gestudeerd.

Na mijn Erasmus in 2009 begon het al snel weer te kriebelen, het gevoel dat ik terug naar Italië moest. Gezien mijn voorliefde voor het land en mijn Bachelor in Italiaanse Taal & Cultuur was het voor mij dus meer dan logisch dat een volgend avontuur in het buitenland weer in Italië plaats zou vinden. Ik heb er nog even aan gedacht om opnieuw naar Padova te gaan, omdat ik het daar zo ontzettend naar mijn zin had gehad tijdens mijn Erasmus. Maar ik besefte ook dat ik iets nieuws nodig had.

Aan het werk in Italië

Tijdens mijn Europees Vrijwilligerswerk via European Solidarity Corps werkte ik bij de Gemeente Florence (Comune di Firenze) in het communicatiekantoor in het Palazzo Vecchio. Dit is één van de meest bekende en karakteristieke gebouwen van de stad (gebouwd in 1299), vanuit waar al sinds eeuwen de regering/leiders van de stad hun werk deden. Om elke ochtend daar naar mijn werk te gaan en de gigantische houten deuren binnen te lopen was een compleet unieke ervaring.

Mijn werk bestond uit het updaten, verbeteren en moderniseren van de Engelse variant van de website van de gemeente. Deze liep behoorlijk achter bij de Italiaanse versie en mijn taak was ze zoveel mogelijk overeenkomend te laten worden. Ik heb veel vertaald van het Italiaans naar het Engels en andersom, en mijn werk heeft uiteindelijk geresulteerd in een compleet andere opbouw en grafisch ontwerp van de Engelse versie van de website.

Wij doen het zus-en-zo…

Voor mijn Europees Vrijwilligerswerk had ik in Nederland al 3 jaar zonder huisgenoten gewoond, in mijn eigen zelfstandige woonruimte. Om terug te gaan naar het samenwonen met 3 andere onbekende dames was wel even wennen. Maar al gauw zijn deze dames goede vriendinnen geworden en ging alles steeds soepeler lopen.

Ik moet echter zeggen dat ik tijdens mijn vrijwilligerswerk niet echt tegen serieuze dingen ben aangelopen. Ik ben van mezelf behoorlijk zelfstandig en door o.a. mijn Erasmus in Padova was ik er al aan gewend om in een ander land te wonen, mijzelf aan te passen aan de cultuur en gebruiken van dat land en vooral niet teveel vast te houden aan mijn eigen gewoontes. Die kun je natuurlijk wel behouden, maar met een ‘bij ons werkt dit zus en zo, bij ons doen we het anders’-instelling kom je meestal niet zo ver. Beter omarm je de andere manieren van doen van je gastland, daardoor verrijk je jezelf en wordt je ervaring een stuk intenser.

Zoek je een baan?

In mijn specifiek geval heeft mijn Europees Vrijwilligerswerk mij direct heel wat opgebracht. Namelijk in de 4e maand van het project heb ik tijdens een vergadering op het kantoor van de gemeente de ‘Presidente’ van een internationaal instituut voor hoger onderwijs in Florence leren kennen. Deze vroeg wat mijn plannen waren na het vrijwilligersproject en heeft mij eigenlijk vrijwel meteen een baan aangeboden bij zijn instituut. Zo’n kans krijg je natuurlijk niet zomaar en dus ben ik ingegaan op zijn aanbod. Inmiddels werk ik alweer bijna 1,5 jaar voor dit instituut en ben ik absoluut blij dat ik besloten heb om Europees Vrijwilligerswerk te gaan doen.

Maak je eigen toekomst!

Sommige mensen zeggen dat ik veel geluk heb gehad dat ik dit werk ‘gevonden’ heb in Florence. Ik weet zelf ook dat ik mij gelukkig mag voelen hierover, maar het is absoluut meer dan geluk geweest. Deze kans heb ik onder andere gekregen door bepaalde keuzes die ik in het jaar ervoor gemaakt heb.

Ver voor de start van mijn Europees Vrijwilligersproject, toen alles nog in de beginfase was en de selectieprocedure van de vrijwilligers nog niet eens op gang was gekomen, was ik toevallig in Florence voor een korte vakantie. Ik heb toen besloten om een bezoek te brengen aan de contactpersoon van het project waar ik in geïnteresseerd was om nader kennis te maken. Tijdens dat gesprek kwam haar leidinggevende even binnen lopen en zij hoorde mij Italiaans spreken. Ze waren het er toen al over eens dat ik op het communicatiekantoor moest gaan zitten vanwege mijn goede kennis van het Italiaans en het Engels. Die functie was ook mijn favoriet! Door tijdens mijn vakantie bij hun langs te gaan ben ik ook daadwerkelijk op die plek beland en heb ik vervolgens dus die Presidente ontmoet.

Mijn advies is dus proactief te zijn, zelf initiatief nemen waar mogelijk. Hierdoor creëer je kansen voor jezelf ook al weet je dat op dat moment nog niet. Ik had geen flauw idee tijdens dat bezoekje dat ik al de basis aan het leggen was voor een grote kans voor mijzelf in de toekomst.